مادران ایست اند ونکوور که بیش از نیم قرن پیش علیه شهرداری، بندر ونکوور، دو راه آهن، کمیسیون مسکن بریتیش کلمبیا و دادگاه ها جنگیدند و پیروز شدند، آن پیروزی را در آخر هفته روز مادر جشن می گیرند.
در روز شنبه (۷ مه)، به اصطلاح مادران مبارز رایمور، جشنی را برای رویارویی جسورانه اکشن مستقیم خود با اقتدار برگزار خواهند کرد، دقیقاً همان جایی که همه چیز اتفاق افتاد.
کارولین جروم، یکی از سازمان دهندگان اصلی این اقدام، گفت: “ما اعلامیه ای را توسط یکی از شهرداری شهر قرائت خواهیم کرد.” سر راست با تلفن. ما همچنین از مادرانی که حاضر میشوند تجلیل میکنیم؛ نمیدانم چند نفر آنجا خواهند بود.»
جروم که اکنون ۷۹ ساله است، گفت که همچنین یک لوح میراث فرهنگی، موسیقی زنده، فعالیت های بچه ها، و کیک و نوشیدنی ها برگزار خواهد شد.
محل جشن، در پای یک پل روگذر عابر پیاده راه آهن که در نهایت پس از جنگ سه ماهه مادران ساخته شد، در خیابان ریمور ۶۰۰ است. فعالیت ها از ساعت ۱۱ صبح تا ۱۴ بعد از ظهر انجام می شود
مادران مبارز – گروهی از مادران مجرد، از جمله مهاجران اخیر، که در بلندمرتبههای خانوادگی رایمور پلیس در خیابان کمپبل، شماره ۴۰۰ در سالهای ۱۹۷۰-۱۹۷۱ زندگی میکردند، هر روز نگران امنیت بچههایشان برای رفتن به مدرسه بودند.
نزدیکترین مدرسه، مدرسه ابتدایی دریاسالار سیمور، توسط بچههایی که از دو مجموعه ریل راهآهن بدون علامت عبور یا گذرگاه عابر پیاده عبور میکردند، دسترسی داشت.
بدتر از همه، راهآهن ملی کانادا (CNR) و راهآهن شمالی برلینگتون (BNR) هر دو قطارهای خود را در ساعاتی که بچهها به مدرسه میرفتند و برمیگشتند، به اسکلهها در بندر ونکوور نزدیک میرفتند.
مادران سازماندهی کردند، طومارهایی را ارسال کردند، با شهرداری، راه آهن و اداره مسکن خود تماس گرفتند، اما در تلاش برای ساختن یک روگذر با مانع مواجه شدند. در نهایت، آنها روی ریل ایستادند تا قطارها را مسدود کنند، سپس در نهایت چادر زدند و خودشان روی ریل چادر زدند.
جروم گفت: «ما باید واقعاً آنها را در مسیرشان متوقف میکردیم تا شهرداری متوجه شود. “خیلی قدرتمند بود و من همه آنها را به یاد دارم [the mothers]چون خیلی ترسناک بود.”
اعتراض و توجه رسانه ها و حمایت مردم ونکووری در خارج از ایست اند آغاز شد، بسیاری از آنها برای همبستگی با مادران یا آوردن غذا و نوشیدنی پایین آمدند.
قولهایی توسط راهآهن داده شد و شکست خورد، هر دوی آنها در نهایت مادران را برای گرفتن حکم به دادگاه بردند.
اگرچه راهآهن دستور خود را دریافت کرد، اما پس از رد اولیه قاضی، مادران در نهایت تعهدی از شهر برای زمین و مجوز از مقامات فدرال برای ساخت سازه روگذر دریافت کردند. راه آهن موافقت کرد و دو ماه بعد پل روگذر ساخته شد.
پل روگذر عابر پیاده تا به امروز مورد استفاده قرار می گیرد.
پس از مبارزه، سازماندهی و تبلیغاتی که مادران دریافت کردند، آنها تصمیم گرفتند با حمایت از ایجاد یک مرکز اجتماعی، حرکت خود را ادامه دهند. مرکز تعاونی RayCam در سال ۱۹۷۶ همراه با غذای تعاونی برای ساکنان ۳۵۰ واحد اجاره ای پروژه مسکن به وجود آمد. بیش از ۴۰ سال است که خدمات مراقبت از کودکان و تفریح را برای همه ارائه می دهد.
جروم گفت، اصلیترین و با ارزشترین چیزی که هرکس به اعتراض اصلی مرتبط بود، از این تجربه بیرون آمد، مرکز و تعاونی غذا نبود: او گفت: «ما یک جامعه داریم.
برای تاریخچه بسیار دقیق و شخصی از این مبارزه حماسی، لطفاً این گزارش نوشته شده توسط جروم برای سر راست در پنجاهمین سالگرد پیروزی مادران، در سال ۲۰۲۱.
برای کمک به پوشش هزینههای جشن و هزینههای مرتبط، از صفحه GoFundMe مادران Miltant در اینجا دیدن کنید.
دریا
رژیم آنلاین دکتر روشن ضمیر https://rdiet.ir/ رژیم کتوژنیک دکتر روشن ضمیر